De basis

Er ging de afgelopen week geen dag voorbij dat ik tijdens het radio luisteren of TV kijken niet iets van ons CDA langs hoorde komen. Veelal met een negatieve lading. Of het nu ging om de mondkapjes van Van Lienden of de memo van Omtzigt. Dat voelt natuurlijk onprettig als fractievoorzitter van het lokale CDA. Soms bekroop me zelfs het gevoel van schaamte. Schaamte over iets waar ik niets aan kan doen, maar waar ik me toch wel medeverantwoordelijk voor voel. Ondanks dat heb ik niet getwijfeld of ik nog wel deel uit wil maken van deze club. Ik werk hier met een fantastische club mensen. Mijn gedachten gingen terug naar 2013 toen Ted Kok me vroeg iets te willen betekenen voor de lokale CDA en dus voor de Aaltens samenleving. Iets waar ik niet lang over na hoefde te denken. Ik wilde me mede inzetten om de gemeente Aalten nog mooier te maken dan die al was. De rol vervullen die ruim 1400 Aaltenaren mij toevertrouwden. Volksvertegenwoordiger. Luisteren en signalen opvangen. Constant in verbinding staan. Deze rol heeft landelijk de Tweede Kamer. Volgens mij is de sleutel tot succes die basis. Echter deze sleutel lijkt zoek in Den Haag. Af en toe bekruipt mij het gevoel dat men ervoor zichzelf zit en de volksvertegenwoordigers rol veelal vergeet. Dit maakt het allemaal erg ingewikkeld en schaadt het vertrouwen enorm. Ze zullen harder moeten gaan zoeken om de sleutel te vinden en hierdoor het vertrouwen terug te winnen. Lokaal is de sleutel zeker niet zoek. We deden ons stinkende best en zullen dit blijven doen voor onze inwoners. Lokaal zullen we onze kernwaarden luid en duidelijk laten horen en zien, zullen we onze verantwoordelijkheid nemen en zullen we constant in verbinding staan. Fractieleden, wethouders en het bestuur zijn zich hier terdege van bewust. Wij zijn en blijven er voor U! Een tip aan Den Haag. De sleutel is te vinden als je wilt, maar dan moet je wel de handen ineenslaan en goed nadenken wat je rol is in de politiek.